Cumhuriyet'ten kestiğim "ölüm duyurularından biri".Tam sayfanın dörtte birine yakın. En başta "VEFAT". Altında duyurunun yarısı büyüklüğünde fotoğraf. Olgun, gözlüklü, sıcak gülüşlü. Basından tanıdık, yazından tanıdık güven verici yüz… "Merhume Ayşe Özmanav ile Merhum Bekir Özmanav'ın oğlu, Merhume Özcan Ozman'ın sevgili eşi.Attila Artuner'in kayırıpederi, değerli yazar, yönetmen, oyuncu Kemal Bekir'i (Özmanav) Babamı kaybettik.Cenazesi 16 Ocak 2014 Perşembe günü(bugün) saat 11.00'da İstanbul Belediyesi Şehir Tiyatrosu, Harbiye Muhsin Ertuğrul Sahnesinde yapılacak törenden sonra,Teşvikiye Camii'nde kılınacak öğle namazının ardından Zincirlikuyu Mezarlığı'na defnedilecektir.Mekanı cennet olsun.Işıklar içinde huzurla uyusun.Ailesi adına kızı Esen Özman" Çoğu kez yaptığım gibi "vefat" kesiğini katlayarak koydum bir yapıtın, Kaçaklar'ın içine. Öteki sayfa kesiklerinin yanına… Böyle beklenen bir gidişin ardından yazmayı getirmemiştim usuma.Başka tasarının bir bölümü olacaktı Kemal Bekir.Yazı konuları sıralamamda "Yazınımızdaki Kemaller"de o da vardı. Okuduğum, tanımaya çalıştığım yazarları, ozanları yeni yapıtları yanında dergilere, gazetelere yansıyan yüzleriyle de izlerim. Kemal Bekir de onlardandı. Kitaplığımı araştırdım, iki romanını buldum Kemal Bekir'in. Yabancılar, Kaçaklar.Kanlı Düğün gelmedi elime.Birine verdiğim, geri gelmeyenlerden olmalı... Yabancılar'ını 1960'ın sonlarında okumuş olmalıyım. O günlerden bende kalan küçük memur Sıtkı Efendi, onun on üç yaşındaki kızı Saadet,Kasabanın çok varsıl ağası Dortoğlu, Saadet'in anası Ayşe. Ağa, yaşına başına bakmadan ister evlenmek için Saadet'i. Vermezler. Sıtkıya çalıştığı kurumun yetkililerince baskı yapılır "ağanın" işi olsun diye. Ardına bakmadan ayrılmak zorunda kalır kız ailesi kasabadan.Saadet'i seven yoksul bir işçinin sevgisi uğruna yaşamına son vermesi bu ilk romana eklenen başka bir acıdır. Kaçaklar'ı 1970'de okumuşum."Hayrettin Günay, Görele, 1970" yazmışım. Kemal Bekir'in son paragrafı-Yürüdü. Gökyüzünün mavisi koyulaşıyor, caddelerde ışıklar beliriyor, insanlar koşuyordu. -nın, Ankara, 6 Mart 1959- altına,"Kemal Bekir'in bundan önce bir eserini daha okumuştum." notunu düşmüşüm. Kimi yapıtları edinmemin unutamadığım öyküleri vardır. Kaçaklar'ın Görele'deki kitapçıdan alınışını anımsıyorum. O yıllarda daha çok köyü, köylüyü, kırsal kesimi yansıtan romanları, öyküleri edinirdim. İnce Memed, Ortadirek,Tütün Zamanı, Hacizli Toprak,Vukuat Var, Bereketli Topraklar üzerinde, Suçlu, Körduman, Sağırdere,Yılanların Ocü,Yediçınar Yaylası… ilk anımsadıklarım. Remzi'den çoktan çıkmış ama yıllar sonra Görele'ye ulaşmış Kaçaklar'ı da adlarını andığım romanların coğrafyasından sanmıştım satın alırken. Melibahçesi'nde inek yayarken "gaşdaki" "hamüğümün" altında romanın daha ilk sayfasında ayrımına varmıştım Kaçaklar'ın coğrafyasının. İhsan, Kamuran, otobüs, cadde, kalabalık, meyhane, masa, garson, şiir-öykü yazan genç... Üniversite çağında gençler, birbirine benzemeyen koşullardan gelme, yaşam, dengesiz aşklar, büyük kent kalabalığı,yeni kuşağın eğilimleri... Devingen olmayan olay akışına karşın kişilerin iç dünyalarındaki bilinmezlerin çekici betimlemeleri...Yeşilçam öykülerini anımsatsa bile bayağılığa düşülmeden kotarılmış 288 sayfalık roman başarısı. Bir haftadır o yıllarda eleştiri, kitap tanıtma çalışmaları olan Rauf Mutluay'a,Tahir Alangu'ya, Asım Bezirci'ye, Fethi Naci'ye, Varlık Yıllıkları'na göz atıyorum. Yabancılar'dan çok Kaçaklar ilgi görmüş, başarılı bulunmuş. Özellikle Rauf Mutluay 1961'in en özgün yapıtı olarak alkışlamış Kaçaklar'ı. 1924 Çivril doğumlu Kemal Bekir. Ona Necati Cumalı, Samirn Kocagöz...gibi Ege, İzmir yazarı denebilir. Bizim Hasan Öğütçü'müzün, Bahtiyar Dayımoğlu'muz un, Ahmet Kaçar'ımızın kuş ağından.Atatürk döneminin eğitiminden gelme. Halkevlerinin;okuma, öğrenme,sorgulama; sahneleme,şiir-yazın bayramlarından gelme…Konservatuvar Tiyatro Bölümlü,..Ozan, yazar,oyuncu,yönetmen; Cumhuriyet aydını... Kemal Bekir'i sonsuzluğa uğurlarken Şükran Kurdakul'un sözlüğünde Özmanav'ın Manav, Yabancılar'ın Yabancı olarak verildiğini belirteyim. Oyun yazınımıza katkısına güvendiğim Kamil Bey, Düşüş; 12 Mart romanları içinde önemli bulduğum Kanlı Düğün Kemal Bekir'in önemli emekleridir. Makaleyi Paylaş Facebook'ta Paylaş Twitter'da Paylaş
Yorum yazarak Yeşilgiresun Gazetesi Topluluk Kuralları’nı kabul etmiş bulunuyor ve yorumunuzla ilgili doğrudan veya dolaylı tüm sorumluluğu tek başınıza üstleniyorsunuz. Yazılan yorumlardan Yeşilgiresun Gazetesi hiçbir şekilde sorumlu tutulamaz.
Haber ajansları tarafından servis edilen tüm haberler Yeşilgiresun Gazetesi editörlerinin hiçbir editöryel müdahalesi olmadan, ajans kanallarından geldiği şekliyle yayınlanmaktadır. Sitemize ajanslar üzerinden aktarılan haberlerin hukuki muhatabı Yeşilgiresun Gazetesi değil haberi geçen ajanstır.
Şimdi oturum açın, her yorumda isim ve e.posta yazma zahmetinden kurtulun. Oturum açmak için bir hesabınız yoksa, oluşturmak için buraya tıklayın.
Yorum yazarak Yeşilgiresun Gazetesi Topluluk Kuralları’nı kabul etmiş bulunuyor ve yorumunuzla ilgili doğrudan veya dolaylı tüm sorumluluğu tek başınıza üstleniyorsunuz. Yazılan yorumlardan Yeşilgiresun Gazetesi hiçbir şekilde sorumlu tutulamaz.
Haber ajansları tarafından servis edilen tüm haberler Yeşilgiresun Gazetesi editörlerinin hiçbir editöryel müdahalesi olmadan, ajans kanallarından geldiği şekliyle yayınlanmaktadır. Sitemize ajanslar üzerinden aktarılan haberlerin hukuki muhatabı Yeşilgiresun Gazetesi değil haberi geçen ajanstır.