Varsın, pencereden bakınca Kız Kulesi görünmesin. Varsın, çıkmasın sorular çalıştığımız yerlerden. Varsın, yine söyleyemeyelim defter aralarına yazdıklarımızı. Varsın, her zamanki yerimizde başkaları otursun. Varsın, geçmesin evin önünden 7.15 vapuru ardı sıra çığlık çığlığa martılarıyla. Varsın, el sallamasın kimseler vapurun arkasından. Varsın, bu vapurdan da inmesin sevdiğimiz. Varsın, Boğaz'ın keskin soğuğu ciğerimize işlesin. Varsın, gelip geçenler sormasınlar halimizi. Varsın, camı açınca dolmasın içeriye deniz kokusu. Varsın, köşeyi dönünce gölgesi düşmesin sokağımıza. Varsın, bir bildiği vardır sansınlar! Varsın, bulutlar yağmur dökmeden geçsin başımızın üstünden. Varsın, hafif bir meltem aklımızı başımızdan almasın. Varsın, esmesin kavak yelleri… Biliyorum, kelimeler karın doyurmuyor! Biliyorum, şarkılar avutmuyor her zaman. Biliyorum, mesafeler kapanmıyor birden! Biliyorum, sevmek zor zanaat. Biliyorum, filmlerdeki gibi değil hayat. Biliyorum, romanlara benzemiyor yaşam. Biliyorum, hayallerle gerçekler çoğu zaman örtüşmüyor. Biliyorum, geçen günler geriye gelmeyecek. Biliyorum, nasıl yaşarsa insanlar öyle ölecek! Biliyorum, burası ne yeri ne de zamanı! Resimler yaptım bugün hayatın geçiciliği üstüne. Yorumlar yaptım dünyanın sahte yüzüne. Şiirler okudum çoğunlukla sevda üstüne. Kafa patlattım ne olacak bu işler diye. Dünyadaki yerimi sorguladım. Hayattaki amacımı gözden geçirdim. Gözlerine baktım insanların. Yüreklerine sokuldum en çok da. Galiba insanlar seviyor beni. Çoğu olmasa da birkaçı. Hepsi değilse de bazıları. Biliyorum, geçişlerde konudan konuya sıkıntılar var. Biliyorum, bu havada böylesi şarkılar dinlenmez. Biliyorum, umuttur insanı her tıkırtıda pencereye koşturan. Biliyorum, özlemdir her telefon sesi. Biliyorum, mevsimlerden sonbahardayız. Biliyorum, kara kış kapıda. Biliyorum, aslında söylemek istediklerim bunlar değil. Biliyorum, an en değerli şeyimiz. Biliyorum, birkaç kelime kalacak çoğumuzdan geriye. Biliyorum, azla yetinmeyi bilmeli insan. Biliyorum, bazı fedakârlıklarda bulunmalı insan. Biliyorum, hatalarıyla sevaplarıyla yüzleşebilmeli insan. Biliyorum, düştüğü gibi kalkmasını da bilmeli insan. Bak işte yine şiire açıldı kapı. Sokak bambaşka bir edaya büründü konu sen olunca. Rengi değişti gökyüzünün. Çocuklaştı herkes ebemkuşağını görünce. Hatıralar tazelendi gözyaşları içinde. Niye hep böyle oluyor seni düşününce? Neden her yağmur öncesi sen geliyorsun ki aklıma? Niçin gülüşlerimizde hep bir burukluk gizli? Nasıl aynı anda aynı şarkı çalabiliyor kilometrelerce uzakta? Biliyorum, eksik kaldı yine cümleler. Biliyorum, bir sonraki güne devredildi hesaplar. Biliyorum, yine yollara çevrildi gözler. Biliyorum, biliyorum demekle çözülmüyor meseleler. Sus gönlüm sus. Sabret yüreğim sabret. Sus artık. Makaleyi Paylaş Facebook'ta Paylaş Twitter'da Paylaş
Yorum yazarak Yeşilgiresun Gazetesi Topluluk Kuralları’nı kabul etmiş bulunuyor ve yorumunuzla ilgili doğrudan veya dolaylı tüm sorumluluğu tek başınıza üstleniyorsunuz. Yazılan yorumlardan Yeşilgiresun Gazetesi hiçbir şekilde sorumlu tutulamaz.
Haber ajansları tarafından servis edilen tüm haberler Yeşilgiresun Gazetesi editörlerinin hiçbir editöryel müdahalesi olmadan, ajans kanallarından geldiği şekliyle yayınlanmaktadır. Sitemize ajanslar üzerinden aktarılan haberlerin hukuki muhatabı Yeşilgiresun Gazetesi değil haberi geçen ajanstır.
Şimdi oturum açın, her yorumda isim ve e.posta yazma zahmetinden kurtulun. Oturum açmak için bir hesabınız yoksa, oluşturmak için buraya tıklayın.
Yorum yazarak Yeşilgiresun Gazetesi Topluluk Kuralları’nı kabul etmiş bulunuyor ve yorumunuzla ilgili doğrudan veya dolaylı tüm sorumluluğu tek başınıza üstleniyorsunuz. Yazılan yorumlardan Yeşilgiresun Gazetesi hiçbir şekilde sorumlu tutulamaz.
Haber ajansları tarafından servis edilen tüm haberler Yeşilgiresun Gazetesi editörlerinin hiçbir editöryel müdahalesi olmadan, ajans kanallarından geldiği şekliyle yayınlanmaktadır. Sitemize ajanslar üzerinden aktarılan haberlerin hukuki muhatabı Yeşilgiresun Gazetesi değil haberi geçen ajanstır.